Start-up succes nauwelijks afhankelijk van product succes?
Wat is je kans op succes als start-up ondernemer? En kun je die vergroten? Ik heb een aantal jaren ondernemers begeleid op reizen en zag een zich herhalend patroon. En dat patroon beschrijf ik zonder oordeel. En heb er een test van gemaakt. Een misschien wat onconventionele en tegendraadse test.
Voor elk van de volgende tien kenmerken mag je een punt rekenen:
– thuis ‘armoe’ gekend
– de ijzeren wil om rijk te worden en je te bewijzen
– veel uren kunnen en willen maken
– een partner die dit begrijpt en ondersteunt
– streetwise, handelaar, soms zelfs sjacheraar
– vlotte babbel
– eigenwijs maar dwingt respect af door zelfvertrouwen
– praktisch ingesteld (en geschoold)
– gewoon iets moois willen leveren
– werkt met een bestaand product in een bestaande markt
Een heel kleine groep wil dit of heeft dit van huis uit. Wat is je opgetelde startscore?
Nu gaan we er zelfs nog punten aftrekken! Want slimmer is niet altijd verstandiger.
Waarom bijvoorbeeld een hoger opgeleide start-up student vaak op achterstand staat:
– veel theorie achter de kiezen, en gaat daardoor bij alles vragen stellen en twijfelen
– creatief willen zijn: ontwerpen, programmeren, tekenen… en daardoor soleren
– progressief wereldbeeld, veel idealisme… en daardoor afgeleid van de klantwens
– technology push, (zeker bij Technische Universiteit volgt er vaak een nieuw product voor nieuwe markt, min 2 punten!) of een nieuw product voor bestaande markt, dus ben je een bedreiging voor bestaande leveranciers
Trek (minstens) één punt af voor elk van bovenstaande punten. Waarschijnlijk staan veel start-up ‘ondernemers’ nu op onvoldoende. Let op: een innovatief product staat dus niet in het rijtje van succesfactoren; sterker nog, het werkt tegen je.
Gelukkig kun je nog een paar compensatie-punten verdienen…
– start je bedrijf met meerdere personen van verschillende opleiding
– besef hoe ontzettend klein je kansen zijn om vijf jaar te overleven maar laat je niet verlammen
– besef waar je staat in de waardeketen en het bestaande ecosysteem van bedrijven
– heb de verkoop van je onderneming of product in gedachten en werk daar naartoe
– ken jezelf, wees je bewust van je eigen valkuilen
– praat met oudere ondernemers; vraag feedback, ze willen graag helpen!
Succes met je reis!
Scenario’s bouwen om onzekerheid in je voordeel om te buigen
Het lijkt alsof onze wereld steeds sneller verandert en steeds onzekerder is. En dat is fundamenteel. ‘We are living in exponential times.’
Als je de onzekerheid in de omgeving rond je markt en bedrijf in kaart wilt brengen zijn scenario’s de beproefde weg. Het bouwen van scenario’s kent een paar vaste stappen die tot succes leiden. Het is noodzakelijk dat die stappen -die ik hieronder schets- met de besluitvormers zelf worden doorlopen, niet door een consultant die een rapport maakt. Grondlegger Arie de Geus beschrijft deze noodzaak in o.a. zijn boek ‘The Living Company’, waarbij hij aantekent dat het (directie)team wel moet worden begeleid door een externe facilitator om koers en gang te houden.
Al in 2013 presenteerde ik over dit Scenario Thinking-proces aan de hand van de casus bij een uitgeverij die aan de vooravond van de digitalisering staat. Onzekerheid alom.
Schaarste voorkomen – anders ontwerpen
Dat praten over schaarste een beetje taboe is heb ik een vorig blog verteld. Dat is niet zo gek. Schaarste is een tekort, klinkt als ‘minderen’, als ‘zuunigheid’, en dus gewoon niet leuk. Het is een onwelkome boodschap. Ook voor mij.
Schaarste en eindigheid is zeker niet welkom in een wereld die op het groei-paradigma is gebouwd. Maar waar niet is, verliest de keizer zijn rechten. Zelfs keizer GDP.
Eindigheid wordt natuurlijk niet maar even opgelost door ‘de onzichtbare hand’, de economie die prijzen zal doen stijgen en de vraag zal doen dalen. Dat moet geholpen worden door duidelijke actie van overheden, bedrijven en consumenten. Om met die laatste te beginnen, quote ik graag Louise Vet van het NIOO: “We hoeven niet te consuminderen maar moeten consumanderen.”
Maar nu eerst even recht voor zijn raap even het schaarste-beest in de ogen kijken. Want schaarste, als in eindig, is logisch in een eindige wereld.
Ssst! Dit onderwerp is taboe… Schaa****
Mag ik je twee interessante anekdotes over een taboe vertellen?
Ik fietste bij toeval met een bevriende oudere ondernemer een stukje op, en bij een rood stoplicht verzamelde ik moed en zei: “Ik ga zo een blog schrijven, over Schaarste…” Zo, het taboe-woord was eruit! Ik telde rustig af en was benieuwd wat ging komen, maar niet hoopvol.
Het Orakel van Delphi – vragen aan de toekomst
Ik ben naar Griekenland afgereisd en heb de heuvel bij Delphi zwetend en alleen beklommen. Vol vragen over de onzekere toekomst. Ik sta in de rij en wordt eindelijk toegelaten tot de tempel. En dan is ze plots daar: de Pythia, ziener en profetes, gezeten op een driepotige kruk, bedwelmd en in vervoering, en ze zegt: “Vreemdeling uit de lage landen, wat is jouw ene vraag?” Ik haal diep adem en…
Keuken is kern van het voedselprobleem
De lange keten om voedsel van de ‘grond’ naar onze mond te krijgen heeft een zeer werkwaardige schakel: de keuken. Wie heeft ooit bedacht dat we allemaal zelf ons eten moeten klaarmaken? Wie heeft ooit bedacht dat het hebben van een keuken in elk huis een goed idee was?
Wortel van het probleem: zelf koken
Hoe onhandig, onvriendelijk, tijd-, energie- en grondstof-verspillend is het zelf koken van eten! Dat is alsof iedereen een complete garage met gereedschap, houtblokken en draaibanken moet hebben om meubels te maken!
Polarisatie overbruggen vanuit psychologie
Het is pijnlijk duidelijk dat we momenteel, meer dan in de afgelopen dertig jaar, een polarisering van politiek en maatschappij doormaken. Er wordt gescholden en met modder gegooid op de Sociale media, en in het echt. Tussen burgers en staatslieden.
Het is steeds linkser tegen steeds rechtser, al zullen beide partijen beweren dat ze het nuchtere midden zijn en zeker niet extreem. Beide denken ze realist te zijn en hebben het gelijk van hun gekozen media en hun gekozen wetenschappers aan hun kant. Of het nu gaat om klimaatverandering of Zwarte Piet, het debat is eindeloos want het wordt gevoerd vanuit de loopgraven. Loopgraven die veel dieper graven dan zichtbaar in de argumenten. Want de eigenlijke verschillen gaan terug op diepere lagen in de menselijke psyche.
De sprint naar de circulaire economie
Nederland is een ondernemend handelsland en is bezig met een sprint naar een nieuwe en slimmere economie. En we liggen behoorlijk op kop. Als je het nog niet hebt gezien ga je het de komende paar jaren zien. Nederlandse overheid, universiteiten en brancheverenigingen zijn druk bezig met de promotie en stimulering. Waar heb ik het over? De circulaire economie.
Van lineair naar circulair
De huidige productieketen is grotendeels lineair, van het opdelven van grondstoffen, via fabricage en gebruik naar een vuilverbranding. Dat is natuurlijk niet slim, en dat weten ondernemers. Maar doordat de grondstof-kosten en belastingen nog niet in lijn zijn met de werkelijkheid blijft deze vreemde situatie nog wat naijlen.
Meer zien met Augmented Reality
Stel dat u door een gewone bril kunt kijken die u informatie geeft over de complexe machine waar u nu aan werkt, inclusief stap voor stap handleiding.
Stel dat u door de stad loopt en daardoor informatie krijgt over de plekken die u bezoekt, inclusief vertaalde versies van alle bewegwijzering en reclames.
Stel dat u op kantoor tijdens een vergadering relevante informatie ziet bij het nemen van beslissingen of het ontwerpen van een product.
Stel dat u bij het besturen van uw voertuig door uw eigen auto en andere auto’s heen kunt kijken naar alle kanten en zo ongelukken kunt voorkomen?
Abonnementen voor een circulaire economie
De financiële transacties van een product hebben minstens zoveel impact op de duurzaamheid als het product zelf. Bij het product zijn natuurlijk de verbruikte energie en de hoeveelheid grondstoffen heel bepalend voor de duurzaamheid, maar de manier van betalen voor dat product kon wel eens de oplossing worden die ons naar een circulaire economie gaat helpen…
Jaarringen in 02018
Als je nadenkt over de next century, die zich na de horizon van het jaar 2101 uitstrekt, dan kijk je automatisch ook over je schouder, terug in de tijd. Hoever terug is het, als ik zover vooruit kijk? En wat is er nog over van die tijd?
Jaarringen
Een van de indrukwekkendste belevenissen bij mijn rondreis door California was het bekijken van de Sequoia’s. Bijvoorbeeld in Sequoia National Park of Humboldt Redwood States Park. Oeroude bomen, die reusachtige afmetingen hebben gekregen. Een omtrek van tien meter en een hoogte van honderd meter is niet ongewoon. Dit is te vergelijken met een flat van 30 verdiepingen met 1 woonkamer. Van deze bomen worden velen geschat op een leeftijd van meer dan 500 jaar en de oudste op een leeftijd van 2200 jaar! En dat zijn nog lang niet de oudste bomen op aarde. Dan wordt jaarringen tellen een echte klus.
Zo gezien is het kijken naar de next century gewoon om de hoek.
Innovatie heeft een greenhouse nodig
Een populair idee over innovatie is dat het idee ontstaat in gekke creatieve sessies, en daarna maximale vrijheid nodig heeft, en dus zo min mogelijk regels. Management wordt gezien als de grootste bedreiging van innovatie. En dat is waar, en niet waar tegelijk. Zo gooien we het kind met het badwater weg.
Bedreiging
Ja, management als in lagen van spreadsheet-beheerders die de business op basis van cijfers binnen de banen van het afgesproken budget houden, die zijn een bedreiging van innovatie. Even niks over goed of fout daarvan, maar zulk management moeten we vermijden als het gaat om een innovatief en dus potentieel ontwrichtende ontwikkeling. Anders treedt het immuunsysteem in werking en wordt het ‘gezwel’ weggesneden.
Maar zo veel mogelijk vrijheid zonder structuur is hetzelfde als géén ondersteuning, en géén bescherming en géén stimulering.
Dit archief bevat momenteel (nog) geen inhoud.