Deel deze pagina

Time-to-Market maakt of breekt de Business Case

Directe link:

Time-to-Market maakt of breekt de Business Case

Voor maakbedrijven die hun eigen producten ontwerpen, is productontwikkeling niet alleen een technisch proces, maar een strategische race. In een wereld waar technologieën razendsnel evolueren en concurrenten op de loer liggen, is snelheid – de tijd van idee tot marktintroductie – vaak de doorslaggevende factor voor succes. Eliyahu Goldratt, grondlegger van de Theory of Constraints (TOC), benadrukte dat het sneller opleveren van nieuwe producten cruciaal is om de window-of-opportunity te benutten en de business case te versterken. In deze blog leg ik uit waarom maakbedrijven die zelf ontwerpen hun focus moeten verleggen naar snelheid, en waarom traditionele financiële methoden zoals de Discounted Cash Flow (DCF) of Netto Contante Waarde (NCW) vaak tekortschieten in deze dynamische context.

De Window-of-Opportunity: Snelheid als Concurrentievoordeel

Goldratt wees erop dat elk nieuw product een beperkte window-of-opportunity heeft – de periode waarin het maximale marktimpact kan hebben voordat concurrenten reageren of alternatieve technologieën de markt overnemen. Voor maakbedrijven, die vaak investeren in complexe ontwerpen en productielijnen, is het benutten van deze window essentieel. Een product dat zes maanden eerder op de markt komt, kan:

Groter marktaandeel veroveren: De eerste speler in de markt wint vaak klantloyaliteit en een dominante positie.
Hogere marges behalen: Een uniek product kan premium prijzen vragen voordat prijsconcurrentie begint.
Merkwaarde versterken: Vroege introductie positioneert je als innovator, wat langdurige voordelen oplevert.

Maar vertragingen – door bottlenecks in ontwerp, productie of resourceplanning – kunnen deze window doen krimpen of zelfs sluiten. Goldratt illustreerde dit in Necessary But Not Sufficient: een technologiebedrijf dat te laat levert, kan 70% van de verwachte omzet mislopen omdat concurrenten de markt al hebben ingenomen. Voor maakbedrijven betekent dit dat een vertraagde introductie van een nieuw product niet alleen omzet kost, maar ook de business case ondergraaft door gemiste kansen en hogere marketingkosten om marktaandeel terug te winnen.

Critical Chain Project Management: De Sleutel tot Snelheid

Hoe zorg je ervoor dat je als maakbedrijf sneller levert? Goldratt biedt een krachtige oplossing met Critical Chain Project Management (CCPM), een TOC-methode die specifiek is ontworpen om projectdoorlooptijden te verkorten. CCPM richt zich op:

Identificeren van de kritieke keten: De langste reeks afhankelijke taken, rekening houdend met resourcebeperkingen, bepaalt de projectduur.
Elimineren van multitasking: Door resources te focussen op één taak tegelijk, voorkom je inefficiëntie en versnelling.
Strategisch bufferbeheer: Buffers (project-, feeding- en resourcebuffers) vangen onzekerheden op, terwijl de voortgang wordt gemonitord via bufferconsumptie (groen, geel, rood).

Goldratt toonde aan dat CCPM de ontwikkeltijd vaak met 25-50% kan verkorten. Voor maakbedrijven betekent dit dat een nieuw product – zoals een innovatieve machine of een geavanceerd consumentenproduct – sneller van ontwerp naar productie naar klant kan gaan, precies binnen de window-of-opportunity.

De Fout van DCF/NCW: Een Statische Blik op een Dynamische Markt

Veel maakbedrijven vertrouwen op de Discounted Cash Flow (DCF) of Netto Contante Waarde (NCW) methode om de business case voor productontwikkeling te evalueren. Hoewel deze methode nuttig is om toekomstige kasstromen te verdisconteren naar hun huidige waarde, heeft ze ernstige tekortkomingen in dynamische markten. Hier is waarom DCF/NCW vaak misleidt:

Houdt Geen rekening met concurrenten
Negeert concurrerende technologieën
Onderschatting van opportunity costs
Statische aannames over tijd

Kortom, het is een statisch instrument dat de dynamiek van snelheid en concurrentie negeert, waardoor maakbedrijven risico’s nemen op basis van onrealistische aannames. Dit kan leiden tot verkeerde prioriteiten, zoals kostenbesparing boven snelheid, wat de business case verzwakt.

Een Betere Aanpak: Throughput Accounting en Snelheid

Goldratt pleitte voor Throughput Accounting als alternatief voor traditionele financiële methoden. Deze TOC-aanpak meet prestaties op basis van:

Throughput: De snelheid waarmee je geld genereert door verkoop.
Investeringen: Geld vast in het systeem (bijv. voorraad of ontwikkelkosten).
Operationele kosten: Kosten om throughput te genereren.

Bijvoorbeeld: Stel dat een maakbedrijf een nieuw type industriële pomp ontwikkelt. Met CCPM kan het de ontwikkeltijd verkorten van 18 naar 12 maanden, waardoor het product binnen de window-of-opportunity wordt gelanceerd. Dit leidt tot 6 maanden extra verkoop, hogere marges (door een premium prijs), en een sterker marktaandeel. Throughput Accounting kwantificeert deze voordelen, terwijl DCF/NCW ze waarschijnlijk zou onderschatten door de focus op lange-termijn kasstromen.

Conclusie: Snelheid is de Nieuwe Standaard

Voor bedrijven die hun eigen producten ontwerpen, is snelheid geen luxe, maar een noodzaak. De window-of-opportunity is kort, en de kosten van vertragingen zijn enorm – niet alleen in gemiste omzet, maar ook in verloren concurrentievoordeel. Traditionele methoden zoals DCF/NCW falen in het vastleggen van deze dynamiek, omdat ze concurrenten, concurrerende technologieën en de waarde van snelheid negeren. Door Goldratts Critical Chain Project Management en Throughput Accounting te omarmen, kunnen bedrijven hun time-to-market verkorten, hun business case versterken, en de markt voor blijven.